Ζέρνικε, Φριτς

(Frits Zernike, Άμστερνταμ 1888 – 1966). Ολλανδός φυσικός. Σπούδασε στη γενέτειρά του και στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, όπου εργάστηκε αργότερα στο τμήμα αστρονομίας, ενώ το 1921 ανέλαβε την έδρα των φυσικομαθηματικών. Οι έρευνες του Ζ. για τα θεωρητικά προβλήματα των κατόπτρων στα αστρονομικά τηλεσκόπια τον οδήγησαν στην επινόηση της μεθόδου της αντίθεσης των φάσεων, την οποία εφάρμοσε το 1941 στο μικροσκόπιο· χαρακτηρίζεται από τη μεταβολή της φάσης των περιθλωμένων κυμάτων με τη χρησιμοποίηση μιας μικρής πλάκας με κατάλληλο πάχος, της τάξης του μήκους κύματος που έχει η ορισμένη φωτεινή ακτινοβολία. Έτσι είναι δυνατόν να μελετηθούν στο μικροσκόπιο τα διαφανή σώματα και να παρατηρηθούν οι λεπτομέρειές τους. Η μέθοδος αντίθεσης των φάσεων, βελτιωμένη και τελειοποιημένη, χρησιμοποιείται ευρύτατα στην ιατρική και στη βιολογία, αφού με τη συγκεκριμένη μέθοδο δεν χρειάζεται να χρωματιστούν τα παρασκευάσματα για να παρατηρηθούν στο μικροσκόπιο. Γι’ αυτές τις εργασίες του, ο Ζ. τιμήθηκε με το μετάλλιο Ράμφορντ της Βασιλικής Εταιρείας και, το 1953, με το βραβείο Νόμπελ. Η μέθοδος της αντίθεσης των φάσεων που επινόησε ο Φριτς Ζέρνικε και εφάρμοσε στο μικροσκόπιο άνοιξε καινούργιους δρόμους στη βιολογία και στην ιατρική (φωτ. ΑΠΕ).